349. Cabin Pressure - radiowy sitcom który pobił rekordy, a miał nie powstać.

 
W zeszłym roku
(dokładnie w lipcu)
minęło 10 lat
od emisji pierwszej serii
Cabin Pressure, sitcomu, który pobił rekordy.
A miał nie powstać!

Dla zachęty: pierwszego odcinka serii można
wysłuchać na SoundCloud TU.


Prawda jest taka, że sitcom wygrał wiele nagród.
Pobił rekordy Radia 4 BBC.
A na dodatek rozpoczął karierę jednego w swoim rodzaju pisarza - Johna Finnemore'a (który - ciekawostka - w wieku 19 lat przeprowadził się na 6 miesięcy do Polski, by tu uczyć angielskiego!).
No i stworzył tłum oddanych fanów na całym świecie.

Cabin Pressure przedstawiał przygody ekscentrycznej załogi jedynego posiadanego samolotu małych linii lotniczych "MJN Air", która to załoga brała na pokład wszystko - ludzi i zwierzęta - w zależności od tego, kto wyczarterował przelot, wzdłuż i wszerz naszej kuli ziemskiej (włącznie z Gdańskiem w serii drugiej, kiedy to pojawiła się Madame Szyszko-Bohusz z europejskim akcentem).
Trzon słuchowisk stanowiły cztery osoby:
Carolyn Knapp-Shappey – Stephanie Cole
pierwszy oficer Douglas Richardson – Roger Allam
kapitan Martin Crieff – Benedict Cumberbatch
oraz Arthur Shappey – John Finnemore.

Serial po raz pierwszy został nadany w BBC Radio 4 w 2008 roku. To dopiero był początek social mediów i iPlayera, więc nie miał zbyt dużego wsparcia. Uzyskał dwie dobre recenzje i to wszystko.
Druga seria (lipiec/sierpień 2009) została wyróżniona nagrodą na najlepszą komedię radiową i to pomogło zdobyć szersze zainteresowanie słuchaczy na świecie. Nagrania odbywały się na żywo, a bilety kupowano chętnie. W 2010 roku w Boże Narodzenie wyemitowano specjalny odcinek świąteczny.
A potem była trzecia seria, która toczyła się po premierze Sherlocka. Nagle zainteresowanie skoczyło w górę o 90%.
Czwarta seria złożona z sześciu odcinków była nadawana od stycznia do lutego 2013 roku. Finałowe nagranie całości noszące tytuł "Zurich" zostało wyemitowane w dwóch częściach 23 i 24 grudnia 2014 roku.



Filmik z nagrania odcinka pierwszego trzeciej serii Cabin Pressure:



Transkrypcja wszystkich odcinków z czterech serii (po 6 odcinków w 4 seriach) plus jeden specjalny (bożonarodzeniowy) w serii drugiej dostępny TU.

John Finnemore, autor scenariusza, gra Arthura Shappey'a w sitcomie..
Ekipa The Cabin Pressure:
Stephanie Cole (z lewej), Roger Allam, John Finnemore i Benedict Cumberbatch (z prawej)

Załoga linii MJN:
Arthur Shappey, Douglas Richardson, Carolyn Knapp-Shappey oraz Martin Crieff

Początek był taki, że komik i pisarz John Finnemore podrzucił producentowi komedii, Davidowi Tylerowi scenariusz pilota do Cabin Pressure:
- Natychmiast, nie wiadomo skąd, poczułem, że to będzie coś - po 10 latach wspomina.
- Pomyślałem, że to jest świetne.
Podobnie uznała  Caroline Raphael, edytor komedii w Radiu 4 BBC.
Nie wszystkim zarys scriptu przypadł do gustu, jednak Caroline argumentowała, że nie ma sitcomu z tak pięknie zdefiniowanymi postaciami i że trzeba to zrobić. Zadziałało. Mark Damazer, ówczesny kierownik w Radio 4 zdecydował: "Oh, go on then".
Jak mówi reżyser, sitcom jest o dorastaniu. Według autora scenariusza jest o wychodzeniu z domu. A w najprostszy sposób mówiąc jest o (nie)przygodach dwóch pilotów, stewarda i dyrektor generalnej małej czarterowej linii lotniczej MNJ Air (skrót od My Jet Now) posiadającej jeden samolot.
Carolyn Knapp-Shappey (w tej roli Stephanie Cole), właścicielka linii (jeśli można nazwać ją linią, raczej kropką lotniczą) swój samolot dostała jako majątek po rozwodzie. Pieszczotliwie odrzutowiec nazywany jest Gerti i jest postacią w słuchowisku sam w sobie.
Carolyn Knapp-Shappey jest więc szefem MJN, jest przerażająca i zdeterminowana, aby biznes działał. Jak sama mówiła, to lepsze niż bycie zwykłą staruszką.
W biznesie pomaga jej syn Arthur Shappey - grany przez samego Finnemore'a. Przedstawiony jest jako nieustannie wesoły steward twierdzący, że znalazł tajemnicę prawdziwego szczęścia. (Dla każdego zainteresowanego jest to rzucanie jabłka z jednej strony na drugą.)
Piloci odrzutowca to kapitan  Martin Crieff (Benedict Cumberbatch), który chciał latać już od szóstego roku życia, ale nigdy nie był w tym wystarczająco dobry oraz doświadczony pierwszy oficer Douglas Richardson (grany przez Rogera Allama). Dysproporcje pomiędzy umiejętnościami pilotów i ich wzajemne relacje są główną osią wokół której toczy się akcja słuchowiska. Ci bardzo inteligentni i dobrze wyszkoleni osobnicy w gruncie rzeczy ciągle się nudzą, więc się wygłupiają.



Wysoka jakość scenariusza, a także ułatwienie, jakie daje radio (nie trzeba robić make-upów, uczyć się tekstu) spowodowały, że Cabin Pressure była w stanie zwabić wyjątkową obsadę. Zarówno Cole jak i Allam mieli ugruntowaną pozycję jako aktorzy filmowi i telewizyjni. Kiedy ten radiowy serial się rozpoczynał Cumberbatch był na początku swej kariery - na tym etapie całkiem udanej, jednakowoż jeszcze nie znany zbyt szeroko. Miał za sobą "Hawkinga" i "Miłosną układankę" (Starter For 10). Finnemore uznał, że postać grana przez Benedicta w "Starterze" to taka bardziej nieprzyjemna wersja sitcomowego Martina. No ale po zagraniu Sherlocka rzesza fanów, a zwłaszcza tych płci pięknej tak do 25 roku życia, gwałtownie wzrosła. Dało się to szczególnie zauważyć pomiędzy drugą a trzecią serią, kiedy chętni (chętne), by dostać się na widownię zaczęli(ły) ustawiać się w kolejkach, nawet o 7 nad ranem w zimne, mgliste poranki. Nie była to zwykła pora jak na zbiórkę przed nagraniem sitcomu w radio.

Ponad 22 tys. osób starało się o bilet, by zobaczyć nagranie ostatniego odcinka!
Wielu stało w olbrzymich kolejkach by dostać się na nagrania, i wielu rozpaczało, kiedy nie mogli się na nie dostać - wspomina Roger Allam

Tymczasem Cabin Pressure pojawił się w 2008 roku, niedługo po tym, kiedy miał miejsce kryzys finansowy. Problemy Martina były problemami wielu młodych przed trzydziestką. By osiągnąć swój cel, pójść drogą wymarzonej kariery, musiał imać się różnych zajęć i dzielić mieszkanie. Musiał pracować za darmo. Zasadniczo był stażystą jako pilot. Tak więc bohater grany przez Cumberbatcha, a więc i sam aktor, zdobył sobie miłośników już na początku.

Koniec serii nastąpił w 2014 roku. Finnemore uznał, że nie chce, żeby sitcom kompletnie się przejadł. A Benedict Cumberbatch na zawsze stał się jego nierozerwalną częścią.

Ostatni odcinek Cabin Pressure został nagrany 23 lutego 2014


Na podstawie TEGO i TEGO artykułu.

348. Po emisji filmu Brexit: The Uncivil War na Channel 4

Wszyscy się zastanawiają, kiedy jest dobry czas na rozgrzebywanie trudnych tematów.
Według mnie lepiej działać, niż zaniechać. Zwłaszcza, kiedy jest jeszcze jakaś nadzieja, by Wielka Brytania nie odeszła od Unii Europejskiej.
Zdaje się, że z podobnego założenia wyszedł James Graham pisząc scenariusz filmu Brexit: The Uncivil War. Swoją wiedzę na ten temat oparł na dwóch książkach: Craiga Olivera Unleashing Demons: The Inside Story of Brexit  (czyli "Uwalniając demony: historia Brexitu od środka") oraz Tima Shipmana All Out War: The Full Story of How Brexit Sank Britain's Political Class
(czyli "Wojna totalna: kompletna opowieść o tym, jak Brexit zatopił brytyjską klasę polityczną").

Pierwszy autor - Craig Oliver - pełnił funkcje dyrektora politycznego i komunikacji Davida Camerona. W każdym kluczowym momencie podczas referendum towarzyszył Premierowi Rządu jako jego bliski współpracownik. Z bogatym doświadczeniem redaktora wiadomości w BBC wiedział jak radzić sobie z mediami. Został przywódcą zwolenników pozostania w Unii, przewodził kampanii na rzecz Remain. W filmie rewelacyjnie zagrany przez Rory'ego Kinneara.
Natomiast Tim Shipman to dziennikarz, w branży od szesnastu lat, z bogatym doświadczeniem w relacjonowaniu brytyjskiej i amerykańskiej polityki oraz stosunków międzynarodowych. Obecnie jest redaktorem politycznym w Sunday Times. Czterokrotnie zajmował się wyborami powszechnymi w Wielkiej Brytanii i trzykrotnie w Stanach Zjednoczonych. Dobrze znany wśród polityków wszystkich partii w Westminsterze, jest ich zaufanym powiernikiem. Ma coraz większe grono zwolenników jako błyskotliwy obserwator sceny politycznej. Dzięki szerokiemu dostępowi do polityków i ich doradców, takich jak Boris Johnson, Michael Gove, George Osborne, Nigel Farage i właśnie Dominic Cummings - mózg kampanii Vote Leave, Tim Shipman napisał polityczną opowieść o tym, co na prawdę działo się za kulisami na Downing Street w czasie kampanii referendalnych.
Wygląda na to, że źródła by stworzyć rzetelny scenariusz, były kompetentne.

Film pokazuje kampanię brexitową, pokazuje jak pracowano nad głosami wyborców, jak docierano do najmniej zainteresowanych, czy może raczej uważających, że ich głosy nie mają znaczenia, i że i tak już nic im przecież nie pomoże. Jak wpojono wystarczającej większości, że trzeba na powrót przejąć kontrolę nad wszystkim, bo dlaczego Unia ma wszystko kontrolować? Pokazano mechanizmy działania i umiejętność wpływania na ludzkie wybory poprzez przekazywanie odpowiednich treści, poprzez precyzyjne celowanie reklamami w mediach społecznościowych.
I najwyraźniej Dominic Cummings, przywódca obozu za wyjściem, działał w dobrej wierze, był całym sercem oddany sprawie. Jak dobry prawnik bronił swojego zadania i prowadził je skutecznie do końca. Aż do przypadkowej rozmowy (fikcyjnej) w cztery oczy z Craigiem Oliverem, szefem kampanii za pozostaniem. Wtedy to sposób patrzenia filmowego Cummingsa został zakłócony nowymi argumentami. Po tym spotkaniu coś się zmieniło w jego podejściu do pracy na rzecz wyjścia z Unii Europejskiej. Niestety, było już za późno, machina toczyła się z właściwym pędem, który został jej nadany przez samego Dominica Cummingsa.

Umiejętnie zbudowana akcja filmu została podparta wątkami z 9 symfonii Ludwiga van Beethovena, znanej także jako symfonia radości. Z niej przecież pochodzi Oda do radości, hymn Unii Europejskiej. Cóż za przewrotność.


scenariusz: James Graham
reżyseria: Toby Haynes 
obsada:
Benedict Cumberbatch jako Dominic Cummings, główny strateg polityczny obozu Vote Leave
Rory Kinnear jako Sir Craig Oliver,główny strateg polityczny obozu Remain
John Heffernan jako Matthew Elliott, strateg polityczny obozu Vote Leave
Gavin Spokes jako Lord Andrew Cooper, strateg polityczny i ekspert sondażowy obozu Remain
Liz White jako Mary Wakefield, żona Dominica Cummingsa
Kyle Soller jako Zack Massingham, współzałożyciel AggregateIQ
Simon Paisley Day jako Douglas Carswell, członek parlamentu partia UKIP 
Paul Ryan jako Nigel Farage, członek parlamentu europejskiego partia UKIP 
Lee Boardman jako Arron Banks, biznesmen brytyjski darczyńca na rzecz Leave.EU
Nicholas Day jako John Mills, biznesmen brytyjski pokazany jako zarządzający ruchem Vote Leave
Tim McMullan jako Sir Bernard Jenkin, eurosceptyk, członek partii konserwatywnej i ruchu Vote Leave
Richard Durden jako Sir Bill Cash, eurosceptyk, członek partii konserwatywnej i ruchu Vote Leave
Richard Goulding jako Boris Johnson, eurosceptyk, członek partii konserwatywnej dołączający do ruchu Vote Leave
Oliver Maltman jako Michael Gove, eurosceptyk, członek partii konserwatywnej dołączający do ruchu Vote Leave
Aden Gillett jako Robert Mercer, amerykański biznesmen i darczyńca na rzecz Leave.EU.

Premiera filmu miała miejsce 7 stycznia na kanale telewizji Channel 4 (współproducent)

Screeny z pierwszej emisji filmu na Channel 4:
















347. Młodziaki spotykają Benedicta Cumberbatcha w knajpce w Gullane - raport 1 stycznia 2019

Informacja w The East Lothian Courier z dnia 01.01.2019 r :

Pani Emma van der Vijver właśnie odwiedzała
ze swoimi dwoma synami Harrisonem i Lawsonem oraz ich kuzynką Avą
w miniony wtorek (pierwszy dzień świąt)
w porze lunchu,
kafejkę The Goose on the Green w Gullane,
miasteczku położonym w East Lothian niedaleko Edynburga,
kiedy jej szwagier Steve Scrivener zauważył,
że Benedict Cumberbatch zamawia obok kawę. 
"Nie miałam pojęcia, że Benedict Cumberbatch grał Doktora Strange'a, a moi dwaj chłopcy mieli akuratnie marvelowskie bluzy i jeden nawet był ubrany w strój Spidermana."
Dzieci podeszły do aktora i powiedziały "cześć".
Aktor zapewne chciał pozostać nierozpoznany, ale jak zawsze był miły i zamienił z nimi kilka słów. Zrobili sobie zdjęcie. 
Zdaje się, że wpadł na kawę, miał na głowie dzianinową czapkę.
Ogólnie nikt nic nie zauważył.


Emma powiedziała dziennikarzowi kuriera, że nie wie, co Benedict robił w miasteczku.